Web Analytics Made Easy - Statcounter

یک دانشمند سوئیسی در افتتاحیه یک مرکز پژوهشی جدید گفت که بشر احتمالا تا ۲۵ سال آینده می‌تواند حیات بیگانه را کشف کند.

به گزارش ایسنا، دکتر "ساشا کوانز"(Sascha Quanz)، پژوهشگر "مؤسسه فناوری فدرال زوریخ"(ETH Zurich) گفت که باور دارد انسان‌ها احتمالا در ۲۵ سال آینده، حیات فراتر از سیاره ما را کشف خواهند کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

او افزود: "دیدیه کلاز"(Didier Queloz)، همکار من و برنده جایزه نوبل، در سال ۱۹۹۵ نخستین سیاره بیرون از منظومه شمسی را کشف کرد. امروز بیش از ۵۰۰۰ سیاره فراخورشیدی شناخته شده‌اند و ما روزانه در حال کشف آنها هستیم.

مؤسسه فناوری فدرال زوریخ اخیرا مرکز جدید خود موسوم به "مرکز بررسی منشاء و نفوذ حیات"(Center for the Origin and Prevalence of Life) را افتتاح کرده که یک مؤسسه میان‌رشته‌ای برای تجزیه و تحلیل مشاهدات کنونی و آینده زمین و جهان است. ساشا کوانز طی مراسم افتتاحیه این مرکز گفت که ممکن است در ۲۵ سال آینده بتوانیم وجود حیات را در بیرون از منظومه شمسی تشخیص دهیم.

این ادعا ممکن است خیلی بلندپروازانه به نظر برسد؛ به خصوص زمانی که پس از سال‌ها کار کردن هنوز مطمئن نیستیم که سیارات داخل منظومه شمسی می‌توانند حیات را پشتیبانی کنند یا خیر.

اعتقاد بر این است که از هزاران سیاره فراخورشیدی، حداقل ده‌ها سیاره احتمالا قابل سکونت هستند و شرایط روی سطح آنها برای آب مایع فراهم است. به گفته کوانز، این تعداد همیشه در حال افزایش است.

این جهان‌های جذاب اکنون نیازمند بررسی دقیق‌تر با فناوری‌های پیشرفته هستند. کوانز ادامه داد: ما باید جو این سیارات را بررسی کنیم. ما به یک روش رصدی نیاز داریم که به ما امکان دهد تا از این سیارات عکس بگیریم.

اگرچه "تلسکوپ فضایی جیمز وب"(JWST) اخیرا تصاویری را از یک سیاره فراخورشیدی غول‌پیکر گرفته است اما تمرکز اصلی آن روی تصویربرداری از ستارگان است و به گفته کوانز، به اندازه کافی قدرتمند نیست تا تصاویری را از سیارات فراخورشیدی کوچک‌تر بگیرد.

علاوه بر این، تلسکوپ فضایی جیمز وب، ستاره‌های قدیمی‌تر کیهان را نیز بررسی کرده و دی‌اکسید کربن و آب را در سیارات فراخورشیدی آنها شناسایی کرده است. اگرچه این یک دستاورد بزرگ است اما جیمز وب برای بررسی سیارات فراخورشیدی مجهز نیست و در شناسایی سیارات هم‌اندازه زمین که احتمالا نزدیک‌تر به ستاره خود می‌چرخند و آب به صورت مایع روی آنها وجود دارد، به شدت ناتوان است.

اینجاست که دو پروژه حوزه اخترفیزیک وارد می‌شوند؛ یک دستگاه غول‌پیکر زمینی موسوم به "تلسکوپ بسیار بزرگ"(ELT) که در حال حاضر در شیلی در دست ساخت است و یک مأموریت "آژانس فضایی اروپا"(ESA) موسوم به "تداخل‌سنج بزرگ برای سیارات فراخورشیدی"(LIFE) که برای بررسی جو سیارات فراخورشیدی و یافتن نشانه‌هایی از حیات فرازمینی در حال توسعه است.

کوانز گفت که کار مشاهده سیارات فراخورشیدی کوچک‌تر به بهترین وجه توسط تلسکوپ‌های تخصصی مانند "تصویرگر و طیف‌نگار ELT فروسرخ میانی"(METIS) انجام می‌شود که در حال حاضر به عنوان بخشی از تلسکوپ بسیار بزرگ فعالیت می‌کند. پس از تکمیل METIS در پایان دهه، این تلسکوپ دارای یک آینه با عرض ۴۰ متر خواهد بود که بزرگترین تلسکوپ نوری در این سیاره است.

این تلسکوپ به ستاره‌شناسان کمک خواهد کرد تا نه تنها از سیارات فراخورشیدی مجاور عکس بگیرند، بلکه جو آنها را نیز بررسی کنند. کوانز به خوبی می‌داند که مشاهدات METIS در مورد زمین، تحت تأثیر جو سیاره قرار می‌گیرد. بنابراین، یک مأموریت تخصصی برای فرستادن به فضا مورد نیاز است که مانند جیمز وب باشد اما به دنبال سیارات فراخورشیدی قابل سکونت بگردد.

مأموریت LIFE که در سال ۲۰۱۷ طراحی شد، در مرحله مطالعات اولیه به سر می‌برد و هنوز تاییدیه یا بودجه‌ای را از آژانس فضایی اروپا دریافت نکرده است. با وجود این، کوانز برنامه LIFE را به عنوان یک کاندیدا برای یک ماموریت بزرگ آینده در برنامه علمی آژانس فضایی اروپا توصیف کرد که یک گام بزرگ برای جستجوی زندگی هوشمند به شمار می‌رود که جامعه علمی در سال‌های اخیر کشش بی‌سابقه‌ای نسبت به آن داشته است تا بیش از هر زمان دیگری به این مفهوم بپردازد که ما در جهان تنها نیستیم.

کوانز به جستجوی خود برای یافتن حیات در بیرون از منظومه شمسی، مهلتی ۲۵ ساله داده است که به گفته او غیر واقعی نیست. وی افزود: هیچ تضمینی برای موفقیت وجود ندارد اما ما در راه تلاش، چیزهای دیگری را یاد خواهیم گرفت.

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: سیارات فراخورشیدی منظومه شمسی جیمز وب ۲۵ سال

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۱۴۰۷۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تازه‌ترین شواهد از وجود سیاره X در لبه تاریک منظومه شمسی

گروهی از دانشمندان سیاره‌شناس از کالتک (مؤسسه فناوری کالیفرنیا)، دانشگاه کوت د-ازور و مؤسسه تحقیقات ساوت‌وست شواهد جدیدی را مبنی بر وجود سیاره نهم گزارش کرده‌اند. آن‌ها مقاله خود را روی سرور preprint arXiv منتشر کرده‌اند و این مقاله برای انتشار در «آستروفیزیکال ژورنال لترز» پذیرفته شده است.

به گزارش خبرآنلاین، سال ۲۰۱۵ (۱۳۹۴) بود که دو اخترشناس کلتک، چندین جرم کمربند کایپر (کویی‌پر) را در خارج از مدار نپتون، در نزدیکی لبه منظومه شمسی پیدا کردند که به نظر می‌رسید در جهت‌گیری تقریبا نزدیکی نسبت به خورشید واقع شده‌اند. دانشمندان دلیل این انباشتگی را کشش گرانشی سیاره‌ای ناشناخته پیشنهاد دادند؛ سیاره‌ای که بعداً سیاره نهم نام گرفت. این سیاره پیشنهادی حدود ۶ برابر زمین سنگینی دارد و فاصله‌اش از خورشید می‌تواند بین ۳۵۰ تا ۶۰۰ برابر دورتر از فاصله زمین تا خورشید باشد.

البته داستان سیاره نهم هم داستان جالبی است. از زمان کشف سیاره کوتوله پلوتو در اوایل قرن بیستم تا سال ۲۰۰۶ (۱۳۸۵) که پلوتو هنوز جزء سیارات منظومه شمسی دسته‌بندی می‌شد، اخترشناسان به دنبال سیاره دهم بودند و آن را سیاره X می‌نامیدند.

طی سه دهه اخیر و با یافتن تعداد بیشتری از اجرام کمربند کایپر و فرانپتونی‌ها (TNOها)، شواهد آماری ضدونقیضی از وجود سیاره نهم ارائه شده است. برخی تحلیل‌ها، توزیع اجرام یافت‌شده را به نفع وجود سیاره نهم تفسیر می‌کنند و برخی دیگر، کفه ترازو را به نفع نبود این سیاره تغییر می‌دهند. مقاله جدید به نفع وجود سیاره نهم است.

پژوهشگران در تحقیق خود به ردیابی حرکت‌های اجرام بلنددوره‌ای پرداختند که از مدار نپتون می‌گذرند و در طول سفر خود، حرکت‌های نامنظمی نشان می‌دهند. آن‌ها از این مشاهدات برای ایجاد چند شبیه‌سازی کامپیوتری استفاده کردند که هرکدام، سناریوهای متفاوتی را به تصویر می‌کشند.

دانشمندان علاوه بر تصحیح اثر کشش گرانشی سیارات بزرگ منظومه شمسی بخصوص نپتون، داده‌های جزرومد کهکشانی را نیز به شبیه‌سازی اضافه کردند. جزرومد کهکشانی عبارت است از ترکیب نیروهای گرانشی اجرام راه‌شیری که در ورای مرزهای منظومه شمسی واقع شده‌اند.

شبیه‌سازی‌ها نشان داد که قابل‌قبول‌ترین توضیح برای رفتار اجرام فرانپتونی، تداخل جاذبه گرانشی از سیاره بزرگ دوردست است. متأسفانه شبیه‌سازی‌ها از آن نوع نبود که به تیم تحقیقاتی اجازه دهد مکان سیاره را نیز تعیین کند.

شرح عکس: مقایسه توزیع‌های مداری از شبیه‌سازی‌های حرکت nجسم شامل سیاره نهم ( P۹، چپ) و بدون آن (راست). هر دو پنل، فاصله حضیض (کمترین فاصله تا خورشید) را در برابر نیم‌محور اصلی ردپای مداری فرانپتونی‌های شبیه‌سازی‌شده با زاویه تمایل مداری کمتر از ۴۰ درجه (i

دیگر خبرها

  • نقشه‌ تلسکوپ فضایی «جیمز وب» از آب‌وهوای یک سیاره فراخورشیدی
  • ۵ «آخرالزمان» تماشایی که در سال ۲۰۲۴ خواهیم دید!
  • از ادعای شکنجه تا پیام‌های لحظه آخری نیکا به مادرش
  • آشنایی با زنان عارفی که مردان دانشمند از محضرشان درس گرفتند
  • چرا هنوز با موجودات فضایی ارتباط برقرار نکرده‌ایم؟
  • سیاره عطارد در اوج خورشیدی قرار می‌گیرد
  • انتقال پیام صوتی به قمر مشتری به شکل موج‌های بصری
  • ستاره‌شناسان قوی‌ترین شواهد برای سیاره نهم را کشف کردند
  • نظریهٔ تکامل سوء تفاهمی بیش نیست
  • تازه‌ترین شواهد از وجود سیاره X در لبه تاریک منظومه شمسی